ยี่สิบเจ็ด

ฉันกล่าวราตรีสวัสดิ์คุณตาแล้วก้าวออกจากบ้านอันแสนอบอุ่น อากาศเย็นยะเยือกโอบล้อมรอบกายราวกับจะย้ำเตือนเงียบๆ ว่าฉันกำลังมุ่งหน้ากลับไปยังสถานที่ซึ่งไม่เคยรู้สึกเหมือนเป็นบ้าน ฉันเดินไปยังป้ายรถเมล์ของคุณตาและขึ้นรถได้ทันเวลาก่อนที่รถจะออกพอดี การมาเยี่ยมครั้งนี้ช่วยปลอบประโลมใจฉันได้มาก การได้อยู่ใกล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ